شوخی با جنگ و به سخره گرفتن فاشیست و حذب نازی
کمدی بدون ابتذال و جذاب فیلم اولین نکته ای بود که توجه من را جلب کرد، اینکه چطور سیاهی و پلیدی حذب نازی و پوچ بودن فاشیست را با شوخی و خنده به مخاطب نشان می‌دهد و به شیوه‌ای بسیار جداب به مسخره کردن آن می‌پردازد.نشان دادن عواقب جنگ و تاثیر آن بر کودکان به صورت کمدی و شوخی که در عین حال به وقتش جدی می‌شود و ترسناک بودن جنگ و نژادپرستی را هم نشان می‌دهد.ولی تغییر لحن آن از کمدی به جدی و دارم می‌توانست بهتر از این صورت بگیرد.اما در کل موضوع فیلم و به این صورت نشان دادن جنگ و فاشیست و خلاقیت آن در فیلمنامه بسیار جالب توجه بود.
نور پردازی، استفاده از رنگ و طراحی صحنه و فضاسازی خوب و پرجزئیات فیلم از دیگر نکات قابل توجه آن بشمار می‌آید که بسیار مرا یاد فیلم های وس اندرسون مینداخت، و واقعا نمی‌شود از بازی خوب بازیگر ها مخصوصا بازیگر کارکتر نقش جوجو غافل شویم.
و در نهایت جوجو ربیت فیلمی است که می‌خواهد به شیوه متفاوتی جنگ و فاشیست را به مخاطب نشان دهد و بگوید که چقدر نژادپرستی مسخره و مضحک است و این نکته را تکرار کند که همیشه و در همه حال باید عاشق شد و رقصید!.
